zbieg okoliczności
Translatica, kierunek polsko-angielski
zbieg okoliczności rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ coincidence fizyka;
→ conjuncture;
→ chance;
czysty zbieg okoliczności rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → sheer coincidence
niefortunny zbieg okoliczności rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → unfortunate coincidence książkowe, oficjalne
nieszczęśliwy zbieg okoliczności rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → unhappy coincidence
szczęśliwy zbieg okoliczności rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → happy coincidence
uderzający zbieg okoliczności rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → striking coincidence
zbiegiem okoliczności przysłówek; → by coincidence
